.jpg)
اشعیاء 52: 14 می گوید، "چنانکه بسیاری از تو در عجب بودند (از آنجهة که منظر او از مردمان و صورت او از بنی آدم بیشتر تباه گردیده بود." عیسی در طی محاکمه اش شدیدا زجر کشید، شکنجه شد و مصلوب گردید (متی 27، مرقس 15، لوقا 23، یوحنا 19). هر چند که زجر او وحشتناک بود، اما در مقابل دردهای روحانی که او در آنوقت کشید هیچ بود. دوم قرنتیان 5: 21 می گوید، "زیرا او را که گناه نشناخت در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالت خدا شویم." عیسی وزن گناهان تمام دنیا را بر دوش کشید (1 یوحنا 2: 2).
.jpg)
این گناه بود که باعث شد عیسی فریاد بزند "الهی الهی مرا چرا ترک کردی؟" (متی 27: 46). پس، با وجود درد و سختی شدید جسمانی، این درد در مقابل درد تحمل گناهان انسان و مرگ برای پرداخت جریمة آنها هیچ بود (رومیان 5: 8).
اشعیاء سختیهای عیسی را بطور واضحی پیشگویی می کند. "خوار و نزد مردمان مردود و صاحب غمها و رنج دیده و مثل کسیکه رویها را از او بپوشانند و خوار شده که او را بحساب نیاوردیم. لکن او غمهای ما را بر خود گرفت و دردهای ما را بر خویش حمل نمود و ما او را از جانب خدا زحمت کشیده و مضروب و مبتلا گمان بردیم و حال آنکه بسبب تقصیرهای ما مجروح و بسبب گناهان ما کوفته گردید و تادیب سلامتی ما بر وی آمد و از زخمهای او ما شفا یافتیم" (اشعیاء 53: 3-5).
چرا عیس باید اینهمه زجر بکشد؟ بعضی ها فکر می کنند که قسمتی از شکنجة جسمی عیسی بخاطر تنبیه او برای گناهان ما بود. این تا حدی درست است، چون در عین حال، شکنجه ای که مسیح در آن رفت از تنفر و ظلم انسانها حکایت می کند تا از تنبیه خدا برای گناه. تنفر واقعی شیطان از خدا و عیسی قطعا قسمتی از انگیزة پشت همة این شکنجه ها بود. صدمات بر عیسی اضافه شد تا اینکه نهایت تنفر انسان گناهکار نسبت به خدای قدوس دیده شود(رومیان 3: 10 – 18).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر